domingo, 10 de julio de 2011

A mi primer amor lo conocí al nacer, Luz era su nombre. Su poder 
enorme siempre me hizo ver la vida tan lúcida y tan bella. Ella me
enseñó a crecer jugando a contar estrellas cada anochecer.
Creí enmudecer cuando Ilusión tocó mi corazón de adolescente, me
enamoré perdidamente. Era tan bonita, mi flor favorita, mi otra
mitad. Me dijo que los sueños también se hacen realidad.
Perdida en la ciudad vi a Indiferencia andando distraida, cada día,
sin saber que yo existía. Su mirada ausente entre la gente no me 
seducía, demasiado fría. Algo me decía : "¡Desconfía!".
Mientras, Melancolia me quería con locura. Cada noche aparecia en mi
cama medio desnuda y me abrazaba. Urgaba entre mis cicatrices, yo 
sollozaba. Su piel no otorgaba días felices y la abandoné. Olvidé su 
hechizo y su regazo, porque pronto conocí a Pasión, fue como un 
flechazo. Unidos cada madrugada, mi amada, siempre haciéndome el amor
entre hojas de papel mojadas.

Ellas, bálsamo para tu herida.
La vida tiritando en una estrella.
Luciérnagas que tiemblan en tu pecho.
Los besos de un naufragio.
Andamio que restaura los recuerdos.
El sueño en el que sueñan los cautivos.

Conocí a Constancia al poco tiempo, me atrajo su fragancia y desde 
aquel momento la fui conociendo. Su autoestima y disciplina me 
dijeron: "No abandones, tendrás un sitio en la cima con los mejores."
Pero sufrí mal de amores cuando Envidia me miró al pasar. Otra 
vampiresa que besa y que te hace sangrar. Al hablar mentía, quería 
matar mi fe. Puso veneno en la lengua de aquellos que me crucé. Fue 
por eso que lloré junto a Nostalgia cada tarde, sintiéndome un 
cobarde si venia a acariciarme.
Hasta que un día Soledad llamó a mi puerta y me paralizó, me abrazó
rompiendo mi armazón. Y yo, ví pasar los meses, no quería ver a 
nadie. Hasta que encontré a Esperanza esperándome en la calle. Ella 
me habló de un futuro y de luchar por él, me dijo: "Libertad te 
espera, ella siempre te será fiel".

Ellas, bálsamo para tu herida.
La vida tiritando en una estrella.
Luciérnagas que tiemblan en tu pecho.
Los besos de un naufragio.
Andamio que restaura los recuerdos.
El sueño en el que sueñan los cautivos.
Como viejas amantes, regresan del olvido.
Has dormido ya en sus brazos, pero todo es nuevo.
El hecho de vivir deja secuelas, ellas.
Y como un licor suave te envuelven.
Siempre es tarde cuando ya se han ido.
Vencer del renacido en desastre, buscaste su luz entre escombros, 
todo irá bien y aunque duela, toma su mano y vuela con ellas.

Ellas. Dejaron su huella en mi, el amor y el abandono, sensaciones 
que viví. Despertando así encantos, abriendo pasiones y heridas.
Ellas. Amantes de un instante o de una vida.
Ellas. Estrellas y espinas. Bellas damas que te aman o te asesinan. 
Las encontré entre las esquinas, brillaban como diamantes.
Ellas. Amantes de una vida o de un instante. 

Como viejas amantes, regresan del olvido.
Has dormido ya en sus brazos, pero todo es nuevo.
El hecho de vivir deja secuelas.
Ellas...

viernes, 3 de junio de 2011

El ramalazo de ira desequilibró mi capacidad de autocontrol; su respuesta extática, inesperada, me sobrepasó por completo.
Si solo hubiera sido cuestión de orgullo habría sido capaz de resistirme, pero la profunda vulnerabilidad de su repentina alegría rompió mi determinación, me desarmó. Mi mente se desconectó de mi cuerpo y le devolví el beso . Contra toda razón, mis labios se movieron con los suyos de un modo extraño, confuso, como jamás se habían movido antes, porque no tenía que ser cuidadosa con Jacob y desde luego, él no lo estaba siendo conmigo.
Mis dedos se afianzaron en su pelo, pero ahora para acercarlo a mí.
Lo sentía por todas partes. La luz incisiva del sol había vuelto mis párpados rojos, y el calor iba bien con el calor. Había ardor por doquier. No podía ver ni sentir nada que no fuera Jacob.
La pequeñísima parte de mi cerebro que conservaba la cordura empezó a hacer preguntas.
¿Por qué no detenía aquello? Peor aún, ¿por qué ni siquiera encontraba en mí misma el deseo de detenerlo? ¿Qué significaba el que no quisiera que Jacob parara? ¿Por qué mis manos, que colgaban de sus hombros, se deleitaban en lo amplios y fuertes que eran? ¿Por qué no sentía sus manos lo bastante cerca a pesar de que me aplastaban contra su cuerpo?
Las preguntas resultaban estúpidas, porque yo sabía la verdad: había estado mintiéndome a mí misma.
Jacob tenía razón. Había tenido razón todo el tiempo. Era más que un amigo para mí. Ese era el motivo porque el me resultaba tan difícil decirle adiós, porque estaba enamorada de él. También. Lo amaba mucho más de lo que debía, pero no tanto como para cambiar las cosas, sólo lo suficiente para hacernos aún más daño. Para hacerle mucho más daño del que ya le había hecho con anterioridad.
No me preocupé por nada más que no fuera su dolor. Yo me merecía cualquier pena que esto me causara. Esperaba además que fuera mucha. Esperaba sufrir de verdad.
En este momento, parecía como si nos hubiéramos convertido en una sola persona. Su dolor siempre había sido y siempre sería el mío y también su alegría ahora era mi alegría. Y sentía esa alegría, pero también que su felicidad era, de algún modo, dolor. Casi tangible, quemaba mi piel como si fuera ácido, una lenta tortura.
Por un larguísimo segundo, que parecía no acabarse nunca, un camino totalmente diferente se extendió ante los párpados de mis ojos colmados en lágrimas. Parecía que estuviera mirando a través del filtro de los pensamientos de Jacob, vi con exactitud lo que iba a abandonar, lo que este nuevo descubrimiento no me salvaría de perder. Pude ver a Charlie y Renée mezclados en un extraño collage con Billy y Sam en La Push. Pude ver el paso de los años y su significado, ya que el tiempo me hacía cambiar. Pude ver al enorme lobo cobrizo que amaba, siempre alzándose protector cuando lo necesitaba. En el más infinitesimal fragmento de ese segundo, vi las cabezas inclinadas de dos niños pequeños, de pelo negro, huyendo de mí en el bosque que me era tan familiar. Cuando desaparecieron, se llevaron el resto de la visión con ellos.
Y entonces, con absoluta nitidez, sentí cómo se escindía esa pequeña parte de mí a lo largo de una fisura de mi corazón y se desprendía del todo.
Los labios de Jacob todavía estaban donde antes habían estado los míos. Abrí los ojos y me estaba mirando, maravillado con cada detalle.
-Tengo que irme- susurró.
-No.
Sonrió, satisfecho por mi respuesta.
-No tardaré mucho- me prometió -, pero una cosa primero...
Se inclinó para besarme de nuevo y ya no había motivo para resistirse. ¿Qué sentido tenía?
Esta vez fue diferente. Sus manos se deslizaron con suavidad por mi rostro y sus labios cálidos fueron suaves, inesperadamente indecisos. Duró poco, y fue dulce, muy dulce.
Sus brazos se cerraron a mi alrededor y me abrazó con seguridad mientras me murmuraba al oido.
-Éste debería haber sido nuestro primer beso. Mejor tarde que nunca.
Contra su pecho, donde él no podía verme, mis lágrimas brotaron y se derramaron por mis mejillas. 

domingo, 1 de mayo de 2011

SUO GAN

Yesterday watching a movie called Empire of the Sun I heard a song that totally excited me.When the movie ends I searched information about this song and it's a traditional Welsh lullaby called SUO GAN
I leave below the lyrics in welsh,english and spanish and the video of the song

Ayer viendo una pelicula llamada El Imperio del sol oi una cancion que me emociono muchisimo.Cuando termino la pelicula busque informacion sobre la cancion y es una cancion de cuna galesa llamada SUO GAN
Abajo os dejo la letra de la cancion en gales,ingles y español y el video 







                  WELSH                                                              


Huna blentyn yn fy mynwes
Clyd a chynnes ydyw hon;
Breichiau mam sy'n dynn amdanat,
Cariad mam sy dan fy mron;
Ni cha' dim amharu'th gyntun,
Ni wna undyn â thi gam;
Huna'n dawel, annwyl blentyn,
Huna'n fwyn ar fron dy fam.
Huna'n dawel, heno, huna,
Huna'n fwyn, y tlws ei lun;
Pam yr wyt yn awr yn gwenu,
Gwenu'n dirion yn dy hun?
Ai angylion fry sy'n gwenu,
Arnat ti yn gwenu'n llon,
Tithau'n gwenu'n ôl dan huno,
Huno'n dawel ar fy mron?
Paid ag ofni, dim ond deilen
Gura, gura ar y ddôr;
Paid ag ofni, ton fach unig
Sua, sua ar lan y môr;
Huna blentyn, nid oes yma
Ddim i roddi iti fraw;
Gwena'n dawel yn fy mynwes
Ar yr engyl gwynion draw
                 ENGLISH
Sleep my baby, at my breast,
’Tis a mother’s arms round you.
Make yourself a snug, warm nest.
Feel my love forever new.
Harm will not meet you in sleep,
Hurt will always pass you by.
Child beloved, always you’ll keep,
In sleep gentle, mother’s breast nigh.
Sleep in peace tonight, sleep,
O sleep gently, what a sight.
A smile I see in slumber deep,
What visions make your face bright?
Are the angels above smiling,
At you in your peaceful rest?
Are you beaming back while in
Peaceful slumber on mother’s breast?
Do not fear the sound, it’s a breeze
Brushing leaves against the door.
Do not dread the murmuring seas,
Lonely waves washing the shore.
Sleep child mine, there’s nothing here,
While in slumber at my breast,
Angels smiling, have no fear,
Holy angels guard your rest.
         SPANISH
Duerme sobre mi pecho,pequeño
Son los brazos de mama cobijandote
Haciendote un nido caliente para tu descanso
Siente mi amor, por siempre nuevo
El dolor no se acercara a ti mientras duermas
El dolor pasara por siempre
Hijo amado,siempre cuidare de ti
Descansa tranquilo en los brazos de mama
Duerme en paz esta noche
Oh un suave sueño,que espectaculo
Veo una sonrisa en tu profundo sueño
Que visiones hacen que tu cara brille ?
Son los angeles de arriba que te sonrien
en tu placido sueño ?
Estas radiante mientras duermes
en los brazos de tu madre ?
No temas al sonido,es la brisa
Son las hojas golpeando la puerta
No temas al murmullo del mar
Olas solitarias limpian la orilla
Duerme cariño mio,no hay nada que temer aqui
mientras descansas sobre mi pecho
Los angeles sonrien no tengas miedo
Angeles sagrados te protegen mientras duermes



sábado, 23 de abril de 2011

23/04/2011



Todaaay anotheeer bored daaay x)  
This morning I helped my father in our bar aand went to walk in to beach with a friend but the weather is not theee best ! : /  


I wanna so much the new perfum of lady gaga x)  I will buuy it the neext weeek hopefully !


xoxo

viernes, 22 de abril de 2011



I feel bored those days of easter holidaays..Ibiza is always fun and I went to beach..and discos but Im hoping the summer come and the tourist will come hereee..theen it will be much more animated..
I really miss see this drunks guys singing and saying stupid things xD Ibiza without lot of tourism like for example in this moment it's a bit bored..cause when u go out usually u always see people that lived all life in Ibiza..and sometimes u really wish dont see this people..but oh well xD..

lunes, 18 de abril de 2011

CARLOS RUIZ ZAFON

Carlos Ruiz Zafon it's a spanish writer borned in Barcelona in 1964. I readed all his books cause his literature completely fascinate me


Today I write about him because I want than rest of people that love read like me enjoy his fantastic books
He writed loads but I will talk u a little bit about my  favourite, you dont will have problems for read it because both are translated to 40 languages..


The book is named  The Angel's Name


Argument :   


David Martin is the protagonist of the history that happen in the cold and dark Barcelona of 1900
He is a boy that had a difficult life, left for his mother raised for his drunk and violent father..
when David see than his father die just the world of the literature will keep David stading
David work in a newspaper office but his dream is become a writer,helped for Pedro Vidal a friend of the office David will start to write misteryous historys..but he should be writing for the newspaper and dont have many time for write a really good book..
One day a weird men offer to David a fortune for write a book..but only with the ideas of the weird men..
finally David accept write this book...but..the truth is that without know David is selling his soul..
who is this weird men ??    Read The Angel's Game ^^


Here u can see some photos of the old Barcelona than the writer Carlos Ruiz Zafon use to promote the book
The nice Barcelona of today is very different to the old Barcelona..poor..violente in all streets..dark..